кычалтылме

кычалтылме

1. прич. от кычалтылаш

2. в знач. сущ. придирка; кляузничание. кляуза

Йӧра кеч надзиратель кычалтылмыжым чарнен. Уке гын шӱлалташат эрыкым ок пу ыле. [/i]В. Юксерн.[/i] Ладно хоть надзиратель прекратил придирки. А то проходу не давал.